Gedeelde stilte

Wie wil er nou geen aandacht. Iedereen die kinderen heeft (of er zelf 1 is geweest...) weet dat aandacht altijd nodig is. Is het geen positieve aandacht, dan wel negatieve. Aandacht voedt, vooral positieve aandacht voedt, wat niet wil zeggen dat je door de dag heen voortdurend complimenten moet geven. Nee, dat is weer verstikkend, de eigen radar van het kind (of wie dan ook) moet ook ontwikkeld kunnen worden. Aandacht kan net zoveel zijn als aanwezig zijn. Zonder iets te zeggen, maar aanwezig, oogcontact maken en daarbij eerlijk zijn. Want in een blik, kan je niet liegen, ogen vertellen meer dan woorden.
Ik heb me vaak machteloos gevoeld als ik zag dat Mirthe aan het strijden was, tegen de ongemakken, tegen de pijn, tegen de kanker. Maar ik was er wel, ik zag het wel en ik deed wat ik kon om haar te laten weten dat ze niet alleen was. Dat er voor haar gezorgd wordt en dat ze geliefd is.
Diezelfde onmacht heb ik vaak gevoeld de afgelopen maanden. Nu niet van mezelf, maar van anderen. Anderen die de woorden niet konden vinden om iets zinnigs te zeggen. Om toch te laten weten dat ze er zijn. Wanneer er een fysieke afstand is, is het des te moeilijker om er te zijn voor de ander, want woorden schieten heimelijk te kort in de omvang van dergelijke emoties. Het kan wel, zo is het ook weer. Maar fysiek er zijn, is toch veel wezenlijker, zo ervaar ik dat nu. In de stilte bij elkaar aanwezig zijn. Gedeelde stilte is ook troost. Laat ik daarbij ook helder zijn, dat er in de gedeelde stilte geen sprake is van afleiding, door telefoon, tv of welk ander medium dan ook. Hoogstens een boek, maar geen contact over en weer met anderen. Echt samen zijn en voelen dat het goed is, zoals het is. Hoe heftig de pijn of het verdriet ook is. Het gesprek zo kunnen aan gaan als daar behoefte aan is, en verder samen zijn. Zo intens en zo kwetsbaar. In zulke momenten doet het er niet meer toe of je nog boodschappen moet doen, of de afspraak van morgen nog moet verzetten. In zulke momenten komt de naaktheid van het leven tot het diepst aan het licht, puur en eerlijk. Aandacht daarvoor is het beste en heilzaamste medicijn.