Herinneringen

Alles hier in huis ademt herinneringen. Zo nu en dan ruim ik wat op. Geef ik wat weg of het komt op de stapel om op één of andere manier van eigenaar te verwisselen. Dat gaat heel nauwkeurig, niet zo maar en als ik het niet weet leg ik het maar weer terug. Of als ik het wel weet: dit doe ik nooit, nooit, nooit weg. Maar bewaren om het bewaren, hou ik niet van. Heb ik mezelf al jong afgeleerd en daar doe ik niet meer aan. Ik vind het heerlijk om schoon schip te maken zo nu en dan. Jammer genoeg zie je zelden iets van resultaat, want er wordt wel geleefd (=rommel gemaakt) hier in huis, non stop. Ik doe er zelf net zo hard aan mee.
Maar goed, er zijn dus dingen die ik nooit en te nimmer kan weg doen, denk ik nu. Zo is er bepaald speelgoed waar Mirthe zo veel plezier aan beleefde, dat kan ik niet zo maar weg doen. Gelukkig hoeft dat ook niet en het zal zeker voor komen dat er nog mee gespeeld wordt (dat is ook al gebeurt). Heel fijn. Dan hoef ik dat niet zelf af te stoffen.
Maar er zijn wel andere dingen die bewaart blijven en waar nooit iets mee zal gebeuren. En die dus blijven liggen en liggen en liggen. Onaangeraakt of misschien zo nu en dan een keertje om ze weer vast te houden en er nog eens aan te ruiken en me weer even voor te stellen hoe het was toen Mirthe ze droeg: kleren. En hoe Mirthe zo blij kon zijn met de mooie kleren die ze had: 'Vind je mij mooi!?' Zo stapte ze regelmatig af op de juffen op revalidatie. Of op degene die toevallig hier over de vloer de kwamen, op het moment dat zij zich heel mooi voelde. Natuurlijk viste ze zo heel wat complimentjes binnen.
Blijft natuurlijk wel de vraag wat ik dan met de kleren doen kan. Daarvoor moest ik eerst maar een ander voorwerp afstoffen: de naaimachine. En zie hier het resultaat van de eerste poging

Mirthe had het zeker heel mooi gevonden. Nou lette ze ook niet zo op de details, want hoogstaand naaiwerk is het zeer zeker niet. Maar dat terzijde. Het idee is ook om van nog een deel van haar kleding een deken te maken, maar daarvoor eerst nog meer even wat meer oefenen, want dat moet er wel strak uit zien natuurlijk. En een lappendeken heb ik nog geen ervaring mee, dusse iemand die dat wel kan, hulp is welkom.