Vorige week doemden de grote stellages al weer in het straatbeeld op, waarmee het iedereen duidelijk mag zijn dat het weer de laatste week van juni is en dus TT week in Assen. De kermis weer opgebouwd, de weilanden zijn weer een weekje camping en stromen langzaam aan vol. De motoren ronken door de stad en de verwachting hangt weer in de lucht van een feestelijke week, waarbij mensen van heinde en verre komen. Want nergens worden de motorraces zo gevierd als in Assen. Assen mag dan een kleine stad zijn, in de TT is het groots. De temperatuur neemt zelfs zomerse houten aan de laatste helft van de week, dus wat willen we nog meer? Vanaf woensdagnacht beginnende festival activiteiten alweer vorm te krijgen, muziek op verschillende podia, taps op straat en natuurlijk de kermis.
Het is handig om te weten dat ik de laatste tijd zoveel mogelijk drukte vermijd. Vandaar dat ik de hele week al aan gaf lekker thuis te blijven, terwijl ik eerst wel voornemens was de stad in te gaan. Toch niet dus, lekker in mijn herbouwde coconnetje zitten.
Of toch niet? Nee toch niet. Vrijdagmiddag eerst met Lars, zijn vriendje en mijn vriendin naar de kermis. Het was een gezellige ronde, waarbij de jongens helemaal niet ergens in wilden, maar wil schieten en grijpen. Met lede ogen zag ik aan hoe Lars de grijpmachine bediende, zonder resultaat. Maar goed, het is zijn geld (had hij gekregen om op de kermis te besteden en wat over blijft mag in zijn spaarpot), zijn keuze, wanneer het op is, is het op. Zo leert hij wel de waarde van het geld, hoop ik. Nog even schieten met een ballenkanon, mooi wat punten gescoord, maar nog niet dat hij iets kon uitkiezen wat hij leuk vond. Punten mee, voor de volgende keer dan maar. Nog een keer de grijpers...o, ik zou hem echt zo meteen een lesje geven in hoeveel geld hij er nu doorheen had gejaagd, alleen om een Minion knuffel te bemachtigen die hij vast goedkoper in de winkel had kunnen krijgen...Maar nee, deze opvoedmogelijkheid werd mij door de neus geboord: Lars haalt meteen een grote Minion knuffel uit het apparaat!! Dat had ik nog niet eerder meegemaakt, maar het lukt hem wel. Natuurlijk ben ik trots op hem, haha, zo is het dan ook weer. Blij dat ik niet zijn teleurstelling hoef te zien. Hij is blij, maar had wel liever de koning gehad i.p.v. de dracula...tja, er blijft altijd wat te wensen over he?
Even later schiet hij nog 5x op doel met de voetbal. Een gat zo klein als de bal zelf, dus dat gaat natuurlijk niet lukken. Nee, echt niet, geen succes dit keer. Maar kinderen hebben altijd prijs en dus mag hij toch een hamer uitkiezen. En zo lopen we dan met opgeheven hoofd van het kermisterrein. 'Gaan we echt al weer naar huis?'...jij wilt toch geen geld meer uitgeven? Nee, dat klopte eigenlijk wel. Tja en wat doe je dan nog op de kermis? Nog 2 dagen kansen om heen te gaan, mocht hij toch nog wat geld ervoor over hebben...
Ondertussen was ik al heel blij dat hij het leuk vond. De andere keren dat we heen gingen had hij al last van het lawaai nog voor in de buurt waren.
Natuurlijk kan het niet anders, of er komt wel een nummer voorbij dat veel herkenning te weeg brengt. Volgens mij heeft elke band er wel minstens 1 van in het repertoire. Ik heb mee gezongen, natuurlijk, voor Mirthe.
De Kast- Het hart van mijn gevoel
De contouren in het land
vervagen in de mist
het schemer wordt verdrongen
de nacht wordt uitgewist
in een doolhof van emoties
is de tijd voorbijgegaan
dan loop ik naar de kamer
waar jouw spullen niet meer staan
Ik pak de eerste krant
ik blader er doorheen
en als ik koffie wil gaan zetten
zet ik teveel voor mij alleen
ik moet wennen aan de leegte
die jij hier achterliet
ik had zoveel idealen
maar zonder jou heb ik ze niet
`t Is net of ik mezelf verloren ben
`t is net of ik de diepste dalen ken
in het hart van mijn gevoel
zal ik je nooit vergeten
in het hart van mijn gevoel mis ik je lach
had ik kunnen weten
dat het leven zonder jou me breken zou
vanaf de eerste dag
M`n werk is blijven liggen
maar ik voel me uitgeteld
het lichaam lamgeslagen
als door de griep geveld
in de alledaagse dingen
schuilt een groot verdriet
ik moet opnieuw beginnen
maar zover ben ik nog niet
't Is net of ik mezelf verloren ben
't is net of ik de diepste dalen ken
in het hart van mijn gevoel
zal ik je nooit vergeten
in het hart van mijn gevoel mis ik je lach
had ik kunnen weten
dat het leven zonder jou me breken zou
vanaf de eerste dag
zou ik met m`n wilskracht
naar de hemel kunnen stijgen
de rotsen laten splijten
om jou terug te krijgen
In het hart van mijn gevoel
zal ik je nooit vergeten
in het hart van mijn gevoel mis ik je lach
had ik kunnen weten
dat het leven zonder jou me breken zou
vanaf de eerste dag
Het volgende nummer was Helende liefde, maar daar hebben we niet opgewacht. Ook wel heel toepasselijk natuurlijk, maar de rest van het festival wachtte en dus togen wij verder, de nacht in. Een gezellige nacht, met een fijne sfeer, zoals die hoort te zijn. Ik ben blij er weer eens aan meegedaan te hebben, ik voel me weer een beetje mens. Wel moe en hoofdpijn de dag erna, maar dat mag de pret niet drukken! Ik zei toch, dat ik wat meer onderneem?
1 opmerking:
Nou lieve liedeke ik vind het knap!
Topper en goed om samen met je vriendin te gaan.
Een reactie posten