Een mooie dag in augustus. Een clubje dromers met geweldige ideeën, een hapje, een drankje, een beetje zon en goede zin. Wat meer heb je nodig om met elkaar iets vernieuwends te doen. Ieder voor zich en toch elkaar de weg wijzen, want wat de één ervaart, heeft de ander al gedaan of op zijn minst ook gedacht.
Samen versla je één voor één de draken en monsters die in je hoofd spoken. Die zeggen dat jouw idee niet noemenswaardig is. Of in elk geval: geen brood op de plank genoeg levert om uitgewerkt te worden. So what? Dat is draak één. Wel doen, wel uitwerken, wel onderzoeken. Wie weet? monster twee. Gewoon beginnen, uitproberen, onderzoeken, creëren en met een prototype de boer op. Gaandeweg wordt er zodoende ook nog de één na de ander beer van je weg geschoten. Want doen is meer dan dromen. Dromen waar maken is alleen mogelijk door te doen. Ergens beginnen en proberen, aftasten of het idee levensvatbaar is en mooi brood oplevert.
Dat is wat ik gister heb gedaan, samen met nog 5 andere dromers, onder begeleiding van 3 nog grotere dromers. De dromen omzetten naar praktische zaken, die tastbaar zijn, zijn de grootste stappen in het proces om van dromer te worden tot ondernemer. Een proces dat ik voor de tweede keer door maak deze maanden. Dit keer heb ik inderdaad een product, wat zoveel gemakkelijker is dan alleen een dienst.
De volgende stap is om het product te maken tot een product dat helpt bij een proces. Dat proces dat we allemaal mee maken in ons leven, minstens eenmaal, maar vaker nog meerdere malen. Dat proces dat we niet makkelijk vinden, dat we wegstoppen onder onze strakke gezichten of onder onze eeltige huiden. Dat proces dat zogenaamd te veel ruimte in neemt en niet op de werkvloer getoond mag worden. Het mag thuis achter gesloten deuren ten volle worden ervaren, maar val er een ander niet mee lastig. Dat proces, dat de mooie naam van rouw draagt.
Het lijkt mij mooi om samen met anderen die bekend zijn met rouw, bewust of onbewust, te betrekken in het proces van Licht creëren. Zelf een Lichtpuntje maken, zal dat bijdragen aan iets tastbaars? Zoals dat het voor mij doet? Zal dat bijdragen aan het dragelijker maken van iets dat zo ondragelijk zwaar (b)lijkt? Ik hoop het. Dat is de volgende stap, in mijn droom om de wereld wat lichter te maken, om te helpen wonden te helen en harten weer te laten stralen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten