Straal Mirthe: Straal!

Welkom op het blog van Mirthe. Het blog waarmee we zijn begonnen om onze naasten te infomeren over het wel en wee rondom Mirthe, toen ze ziek was. Een hersentumor, medulloblastoom, met uitzaaiingen en tumorcellen in het hersenvocht. De behandeling leek aan te slaan, Mirthe was klaar en de MRI liet geen kanker meer zien. De toekomst die weer voor ons open lag, bleek van korte duur. De kanker was terug (of nooit helemaal weg geweest), een tweede behandeling startte, maar bleek niet op te kunnen tegen de onverwachte wending die het kreeg: uitzaaiingen in de botten. 11 dagen na het staken van de behandeling, vertrok Mirthe naar de sterren op 29 september 2014.
Het blog wordt nog bijgehouden, minder frequent, maar om te laten zien hoe Mirthe mij nog steeds inspireert. Na haar overlijden ben ik mij gaan inzetten als ervaringsdeskundige ouder om de zorg voor kinderen met kanker te verbeteren. Nog altijd is er ruimte voor verbetering, al worden er veel nieuwe ontwikkelingen doorgevoerd.

zondag 30 augustus 2015

Knipoogjes

Vandaag hebben de Lichtpuntjes weer mogen stralen op een gezellige buitenmarkt/ spirituele beurs. Het was wederom een verrassend enerverende ervaring. Te ervaren dat de Lichtpuntjes wederom menig hart raken, is bijzonder roerend en motiverend om door te gaan. Vele mensen zijn weer naar huis gegaan met ons in gedachte en voornemens kaarsrestanten in te zamelen. En dat is toch een hartverwarmende gedachte, want kosten noch moeite worden door sommige 'fans' bespaard. Hoe mooi is dat? Ik vind het ontroerend om te ervaren en ben dankbaar voor het ontvangen van zoveel steun.
En zo ben ik met mijn buurvrouw op de markt aan het praten. Over haar prachtige tekeningen en over mijn creaties en alles wat aan dit alles voor ons beide ten grondslag ligt. Voor ons allebei is het een manier om rust te vinden in het hoofd. Terwijl we een fijn gesprek hebben, dwarrelt er iets naar beneden, schijnbaar vanaf de nok van de partytent. Mijn oog valt erop wanneer het ineens sneller lijkt te vallen en op ooghoogte voorbij dwarrelt: een piep klein veertje. Wanneer het de grond raakt, lijkt het verdwenen te zijn. Mijn buurvrouw en ik zien het allebei en zijn er even stil van.
Even later zit ik alleen in de tent, die aan 1 zijde open is. Een libelle komt de tent in gevlogen, maakt een halve cirkel en vliegt zo weer de tent uit. Knipoogjes, zo mooi.

Geen opmerkingen: