muziek

Liefde, dieper dan de diepste diepte van de oceaan
Liefde, hoger dan de hoogste hoogte van de bergen
Liefde, schrijnender dan de pijnlijkste wond
Liefde, intenser dan de meest intense emotie
Liefde, groter dan de grootste ster in het heelal
Liefde, woordelozer dan alle woorden in elke taal




In de auto draaien we vaak de muziek van Momfort and sons
Een stuk van de tekst 'after the storm' spreekt mij aan:
And there will come a time, you'll see, with no more tears,
And love will not break your heart, but dismiss your fears
Get over your hill and see what you find there
With grace in your heart and flowers in your hair.

Misschien ooit, dat ik daar ben, op de heuvel met een liefde die helend is,
Misschien is die er al, maar heeft het alleen nog wat tijd nodig om te helen.
Wie weet..ooit

Een ander stukje dat mij ook aan spreekt is uit Thimshel:
And death is at your doorstep
And it will steel your innocence
But it will not steel your substance

En laten ze in dit nummer nou ook zingen over His ladder to the stars
We hebben deze muziek veel gedraaid opweg naar of van het ziekenhuis.
En toen kreeg ik vaak een brok in de keel, omdat de dood zich aankondigde ( of ik het nou wilde weten of niet) en een stuk hoop, onschuld van me zou afnemen, maar nooit mijn kern, mijn Ik.