Dood of dood

De dood

De dood,
Hij komt,
Hij haalt,
Immer gretig

Onverwachts,
Ongewenst,
En toch ook vredig

De dood,
Zo zwart,
Zo donker,
En oneindig

Onverslaanbaar
Onverwoestbaar
Ongenadig
En toch ook prachtig

Eén doorgang
Eén toegang
Eén weg
De stralende poort van Liefde


De dood is overal zo zichtbaar, dat je het soms niet eens meer ziet. De indruk wordt gemaakt door degene die het leven verliet. Is het onverwacht, is het met geweld, door de leeftijd, door de ziekte, door ongunstige omstandigheden. Het is zoals het is. De dood komt en haalt, ongevraagd. En soms wacht hij juist, terwijl hij zo welkom is.
Vorige week werd ik toch even opgeschrikt door een rouwkaart in de brievenbus. Wie? Kende ik iemand die ziek was of waarvan het einde nabij was? Ik had werkelijk geen idee. Enige opluchting bemerkte ik toen het een oom bleek te zijn, die al jaren met zijn gezondheid problemen had. Het laatste bericht van de familie was dat hij de laatste tijd weer achteruit ging. Het is natuurlijk triest voor degenen die hem na stonden. Ik moet erkennen dat ik hem niet zo goed heb gekend. Tot mijn eigen verbazing heeft hij de respectabele leeftijd van 80 bereikt. Wat hij in die jaren heeft gedaan, moet ik ook het antwoord op schuldig blijven. Het contact met deze kant van de familie is altijd wat anders geweest dan bij een doorsnee familie. Dat geeft niet, wanneer we wel contact hebben is het warm en hartelijk.
Met 80 mag je gaan, is er niemand die zegt dat het onterecht is. Verdrietig natuurlijk en niet makkelijker voor de achterblijvers, maar onverwacht is het toch niet echt? of ben ik dan te recht door zee? het eeuwige leven is nou eenmaal niet algemeen verkrijgbaar. En dat is vaak maar goed uit. Wie wil er altijd blijven leven, als iedereen het leven verlaat, die je hebt gekend. 80 of 4 jaar, is een enorm verschil. De reacties zijn ook heel verschillend. Maar is de indruk in 80 jaar groter dan in 4 jaar, zoals het leeftijdsverschil doet vermoeden. Nee, dat denk ik ook niet. Ik denk dat Mirthe een enorme indruk heeft achtergelaten, in ieders hart dat ze raakte, juist omdat ze maar 1572 dagen hier op aarde was.
De dood mag, maar niet te vroeg, dan laat ze onuitwisbare sporen achter. Wat een schrale troost is voor degenen die achter blijven: de indruk, de lessen, de herinneringen.