Wereldlichtjes voor Mirthe

We zijn nar Groningen geweest. In de vijver van het Noorderplantsoen, konden we een bootje met een lichtje te water laten. Een prachtig dynamisch gebeuren, want de wind brengt de bootjes prachtig in beweging op het water.
Lars was de eerste die het bootje in het water liet gaan. Nog een tijdje hebben we staan wachten aan de zijkant van de vijver, om te zien of we Mirthe's bootje voorbij zagen komen. Het duurde een tijdje, al meerdere bootjes waren voorbij gevaren, de wind had een aantal laten kapseizen, en wij dachten dat we Mirthe's bootje hadden gemist... Tot we ineens de boot met ster voorbij zagen komen. Nog even dobberde het bootje in een rondje voor onze neus. We hadden ruim de tijd om nog een paar foto's te maken. Om vervolgens gezamenlijk met een paar andere bootje op koers te gaan richting de andere kant van de vijver, uit ons zicht, bye bye, Mirthe. Ik kan het niet helpen, zo mooi als dit was, toch voelt het alsof jij jouw koers vaart en wij de onze. Af en toe zijn we tastbaar voor elkaar, maar onvermijdelijk voelt het als een groot gemis als we na zo'n moment weer uit elkaar gedreven worden. Bye bye, lieve schat.

Lars heeft net het bootje te water laten gaan

 












             Mirthe's bootje vaart aan de rechterkant