4,5

Vandaag zou je precies 4,5 jaar zijn geweest. Dat vond ik toch ook altijd wel een mijlpaal, op zo'n kort leventje. Voor jou is de teller gestopt, blijven haken op 4 jaar, 3 maanden en 19 dagen.
Gelukkig gaan de tellers van vele anderen wel gewoon door. Zo ook van de grote vriend van Lars. 8 is hij geworden vandaag. Vanmiddag op verjaardagsvisite. Vorig jaar durfde ik je niet mee te nemen. Je was aan het herstellen van de bestraling en de weerstand was nog niet optimaal, je conditie ook niet. Lars vond het maar niks dat we maar 'even' bleven, hij en ik. Een echt feest gaat door tot na het avondeten..., zo vindt hij. En ja dat is vaak ook wel zo. Dat vond jij ook. Op jouw verjaardag zei je tegen iedereen dat ze wel mochten blijven eten, haha. Volgend jaar, zei ik toen...dus dat zullen we over een half jaartje ook maar doen, he? Eten en toosten op jou.
Vandaag is het dus de beurt aan Erryn. Ook jouw vriendje. Weet je nog dat hij jou een armband gaf? Dat deed hij wel vaker, en die droeg je dan vol trots: van Ellyn kregen! zei je dan. De laatste die je kreeg, moest van jou beloond worden met een knuffel. Je zat al in de auto, we hadden net Lars opgehaald. Maar Erryn moest en zou een knuffel van je krijgen. Hij keek mij een beetje verlegen aan en leek zich geen raad...een goede schoonzoon, haha. Maar hij mocht mijn dochter wel een knuffel geven, hij bloosde ervan. Tut die je bent, zo deed je dat. Kon het jou wat schelen dat anderen verlegen van je geknuffel werden.
Ook als hij bij ons speelde en het tijd was voor jou om je middagslaapje te doen. Dan wilde je niet eerder mee naar boven dan dat ook hij een knuffel van je had gekregen.
Kom vanmiddag ook maar even langs fladderen meis, dan is het feest compleet.