Het festival is wel een bewogen festival geworden. Veel wind, regen en verwaaide tenten. Van tijd tot tijd, zette de wind iedereen in beweging en deed de mensen aan de tentstokken hangen. Een uitdaging in allerlei vormen om er een mooi geheel van te maken, maar het was zeker enerverend en in zekere zin verbindend om zo met elkaar een gezellige sfeer te behouden. De eerste Lichtpuntjes zijn in elk geval eigenhandig verkocht aan de kraam en dat is ook heel wat.
Enkele bezoekers hadden het verhaal achter de Lichtpuntjes al gelezen op de website van de Dag van Delen. En enkelen schrokken zichtbaar, zeker toen ze bij navraag realiseerden dat ze met SuperMirthe's moeder zelf stonden te praten. Hmm. Logsich, ook wel. Maar dat doet dan dus ook weer wat met mij. Had ik kunnen zien aan komen, uiteraard. Nou ja. Een enerverende ervaring rijker in elk geval, over het geheel genomen. We gaan maar gewoon verder kijken hoe we het gaan aanpakken. Over een paar weken weer een markt, kijken of dat wat is. En ach, anders is het gewoon leuk om weer eens wat meer onder de mensen te komen, haha. Want het was erg leuk weer zoveel bekenden te zien en te horen dat er zoveel mensen met ons mee hebben geleefd!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten