Boompje wassen...!?

Het was even spannend. Een paar boomstammen... Mooie lange, dunne boomstammetjes, specifiek van de Berk. Ik hou van die mooie witte bast, die zo mooi kleurt. Sommige Berken blijven wit, heel erg wit. Het is maar een enkele een heel specifieke soort. De rest wordt uiteindelijk als iedere boom en barst bij de basis, open als iedere boombast doet. De witte bast blijft dan niet meer behouden.

De Berk stond vroeger bij ons in de tuin. Ik vond toen de bast al mooi en kon zo mooi die schilfers ervan af peuteren, wat mijn moeder toch niet zo'n goed idee vond. Ze stonden met zijn tweeën achterin de tuin.
Nu zie ik overal berken staan en valt het mij op, dat waar ze aangeplant zijn, ze vaak in driehoeken staan. Zo ook op dit plekje (helaas zie je ze niet), maar hier zitten Mirthe en ik even te picknicken op een mooie zondagochtend. Te midden van 3 Berken.

De zaal van de rouwdienst, heet de Berkenzaal.
De Berk ook wel de boom van de troost genoemd.
Blijft natuurlijk de vraag wat ik met Berkenstammetjes ga doen, die ik zo mooi vind. Ze zijn niet om te kloven, niet om te stoken, niet voor paalzitten. Nee, ze zijn voor de Lichtpuntjes.
Maar voor ik ze daarvoor gebruik, moeten ze wel even gewassen worden...


Juist, wassen. Wie wast er nou berkenstammetjes? Ik dus. En dan zien ze er toch al een stuk mooier uit. Let vooral ook op de Roze stip...die natuurlijk is aangebracht om aan te geven dat deze boom klaar is voor de kap.

Maar dan zijn we er nog niet. Nee, want hoe en wat hebben die Lichtpuntjes nou hiermee te maken. Nou, ook dat kan ik laten zien, want er zijn Lichtpuntjes die niet kunnen staan. Die niet mooi blijven in een mandje en dus graag ergens willen rondhangen, dus:

Zo voel ik me ook al echt een kunstenaar, van niets, iets maken. We doen het toch maar weer even. 1 stammetje klaar, nog 5 te gaan.

En deze Berk kan natuurlijk niet overgeslagen worden, nu we het toch over Berken hebben.