de rotonde

Lars weer naar school vandaag. 2 weken vrij geweest en het is weer mooi geweest. Hoewel we ook wel weer in een ritme komen, in zo'n vakantie. Het is elke keer weer iets waar ik tegenop zie. Maar goed, het zit erop. Waar ik dan wel van baal is dat de wekker te vroeg gaat. Ik zal vast niet de enige zijn...
Een blik over het schoolplein leert me dat er op het schoolplein enig werk is verzet in de vakantie. 4 hekken en 2 palen sieren de plek midden op de rotonde, waar jouw boom komt, Mirthe. En daarmee wordt tastbaar dat je er niet meer bent. Niet minder tastbaar dan de leegte hier in huis, niet minder tastbaar dan jouw grafje, niet minder tastbaar dan al het speelgoed dat hier onaangeraakt in de kasten blijft liggen. Maar op een nieuwe manier tastbaar en dus even weer pijnlijk en confronterend.
Het is nog steeds een vreemde gewaarwording hoe jouw verlies, zoveel anderen raakt en heeft geraakt. Hoe onze wereld is opgeschut door een aardbeving en hoe dat nog tot ver in de omtrek zorgt voor naschokken. De boom symboliseert jouw leven dat op deze manier wordt voort gezet. Maar het staat ook symbool voor het verlies dat niet alleen wij voelen, maar velen met ons.
Jouw boom, midden op de rotonde. Een kleine rotonde, met een korte draaicirkel. Net zoals jouw leven maar klein en kort is gebleven. De rotonde waar menig kind zal spelen, rennen, vallen en weer opstaan. Waar plezier beleeft zal worden, evenals onenigheid wel eens een rol zal spelen. Jouw boom staat er middenin en vast en zeker, zal jij eens in de takken zitten genieten van de kinderen die erom heen spelen. Zo ben jij toch kind en zo speel je toch vaak mee op het schoolplein, ik weet het zeker.
De rotonde vormt een perfecte cirkel, hoewel klein, niet minder perfect. Zoals jouw leven ook te kort was, toch perfect, stralend en vol levensvreugde. Een betere plek had jouw boom niet gegund kunnen worden.