En zo zijn er twee warme, prachtige, zonnige dagen voorbij gegaan. Gister heerlijk in het zonnetje gezet, ik voelde me werkelijk een jarig feestvarkens. Dat zegt wat, want zo is het jaren niet geweest. Veel lieve mensen, veel steun en veel warmte, wat wil een mens nog meer? Zo om mij heen kijkend, weet ik wel dat ik het zonder geen van deze mensen zover had kunnen brengen (en dan had ik nog niet eens iedereen uitgenodigd en niet iedereen kon die wel waren uitgenodigd). Het is een zegen om in tijden als die ik nu door maak, te kunnen vertrouwen op zoveel verbondenheid.
Vandaag deed daar weer een schepje bovenop. Vandaag was het weer een dagje op de markt. De tweede van de 4 keer dat ik op de zomermarkt sta. Ik begin er eindelijk een beetje lol in te krijgen. Nou was het vandaag dan ook mooi weer, wat geen verschil maakt in omzet, maar wel in de gesprekken die je kan voeren. Wanneer het regent en waait, is daar geen tijd of gelegenheid voor, dan willen de mensen graag naar binnen of komen de deur niet eens uit als het niet hoeft. Ik heb weer fijne gesprekken gehad, want dat doet dit natuurlijk ook. Het maken en verkopen van kaarsen met een verhaal zet de deur wel open tot bijzondere gesprekken en dat vind ik dan weer heel mooi. Dat krijg ik niet als ik thuis zit of me alleen zou richten op het maken van de kaarsen maar de verkoop zou over laten aan anderen, wat ik wel overwogen heb. Ik keutel wel even lekker door en gaandeweg ontstaan er telkens weer nieuwe plannen en ideeën om de kaarsen aan de man te brengen. En de aanlevering van de kaarsrestanten op gang te houden, want zonder dat... Precies, blijf vooral kaarsrestanten brengen of opsturen ik heb ze hard nodig! Hoe meer hoe beter, zou ik zeggen.
Volgende week en de week erop sta ik weer op de zomermarkt en ook op de najaarsmarkt in november zal ik een kraampje bezetten. Dus kom vooral gezellig langs, de kaarsen zijn in het echt nog mooier dan op de foto's.
Straal Mirthe: Straal!
Welkom op het blog van Mirthe. Het blog waarmee we zijn begonnen om onze naasten te infomeren over het wel en wee rondom Mirthe, toen ze ziek was. Een hersentumor, medulloblastoom, met uitzaaiingen en tumorcellen in het hersenvocht. De behandeling leek aan te slaan, Mirthe was klaar en de MRI liet geen kanker meer zien. De toekomst die weer voor ons open lag, bleek van korte duur. De kanker was terug (of nooit helemaal weg geweest), een tweede behandeling startte, maar bleek niet op te kunnen tegen de onverwachte wending die het kreeg: uitzaaiingen in de botten. 11 dagen na het staken van de behandeling, vertrok Mirthe naar de sterren op 29 september 2014.
Het blog wordt nog bijgehouden, minder frequent, maar om te laten zien hoe Mirthe mij nog steeds inspireert. Na haar overlijden ben ik mij gaan inzetten als ervaringsdeskundige ouder om de zorg voor kinderen met kanker te verbeteren. Nog altijd is er ruimte voor verbetering, al worden er veel nieuwe ontwikkelingen doorgevoerd.
1 opmerking:
Liedeke nog van harte gefeliciteerd. Lees vaak met tranen in mijn ogen je blogg maar je geeft me ook kracht.
Een reactie posten