Vandaag

Vandaag is dan het grote afscheid...of zullen we toch liever Marco Borsato citeren:

Afscheid nemen bestaat niet
Ik ga wel weg maar verlaat je niet
Lief, je moet me geloven
Al doet het pijn...
Ik wil dat je me los laat
En dat je morgen weer verder gaat
Maar als je eenzaam of bang bent
Zal ik er zijn..
Kom als de wind die je voelt en de regen
Volg wat je doet als het licht van de maan
Zoek me in alles dan kom je me tegen
Fluister mijn naam,
en ik kom eraan
Zie, wat onzichtbaar is
Wat je gelooft is waar
Open je ogen maar
En, dan zal ik bij je zijn
Alles wat jij moet doen
Is mij op m'n woord geloven
Afscheid nemen bestaat niet
Kom als de wind die je voelt en de regen
Volg wat je doet als het licht van de maan
Zoek me in alles dan kom je me tegen
Fluister mijn naam
En ik kom eraan
Kijk in de lucht
Kijk naar de zee
Waar je ook zult lopen ja, ik loop met je mee
Iedere stap en ieder moment
Waar je dan ook bent!
Wat je ook doet
Waar je ook gaat
Wanneer je me nodig hebt
Fluister gewoon mijn naam
En ik kom eraan
Afscheid nemen bestaat niet

Het zit in mijn hoofd, al dagen lang. En zo voelt het voor mij ook. Je bent er nog, dat voel ik. Maar daarom is vandaag niet minder zwaar, hoor. We geven je lijfje terug aan de aarde, Moeder Aarde. We geven je lijfje een nieuw plekje waar het gaat wonen, voor zeker 20 jaar. Want zolang is dat stukje in elk geval van ons, van jou. Je komt te liggen bij een prachtige vlinderstruik, hoe veel mooier zou het kunnen zijn? We gaan het in elk geval zo mooi mogelijk maken, dat beloof ik je.
Lieve Mirthe, dank je voor je troost, die ik voelde toen ik je net even hard nodig had.
Lieve mensen, dank voor jullie steun, lieve woorden, lieve gebaren. Het doet ons goed, samen met jullie gaan we nog een paar mooie herinneringen maken, vanmiddag met een stralende zon aan de hemel.