Kanker maakt boos

Wie is er niet boos op kanker? Wie is er niet boos op de wereld wanneer een kind door kanker het leven laat? Wie is er nou niet boos op deze ziekte die een geliefde het leven ontneemt? Kanker is onbegrijpelijk, ongrijpbaar, gewichtloos en toch zo zwaar, zo zwaar.
Veel mensen reageren boos, als kanker het leven neemt. Als ze horen dat een leven de prijs is van een ongelijke strijd. Het raakt me iedere keer weer, het onbegrip de machteloos te zien. Het zit in mij, dat gevoel, ik heb het geleefd, ik leef het nog. Zien wat het een ander doet, die mij niet kent, mijn dochter niet heeft gekend, dat raakt mij. Het herinnert mij aan de waanzin die ons leven is geworden, sinds 29 april 2013.
Mijn leven, mijn verdriet, mijn liefde, mijn winst, mijn verlies, mijn kracht, mijn opstand, mijn verzet, mijn boosheid, mijn allemaal van mij. Mijn woorden, mijn belevingen, mijn troost, mijn herinneringen, nog meer van mij. Mijn emoties, mijn frustratie, mijn machteloosheid, mijn strijd, mijn ster, jouw ster, onze ster, Haar Ster, de stralendste ster aan de hemel.
Kanker verlamt, kanker zet in beweging, kanker maakt krachten los die je nooit vermoedde. Kanker kent geen rem, gooit alles vol overgave los, met een donderend geweld, waar je geen weerstand tegen hebben kan. Kanker leert je kanten van het leven kennen die je zonder niet had gezien. De ergste en de mooiste kanten, het verbreed je panorama.
Bizar als het is, het is het ergste dat je kan mee maken, tegelijk brengt het ook de mooiste dingen naar boven. Het zwart kan niet zonder wit. Het donker wordt donkerder als het licht het lichtst is. Hoe dieper je gaat, hoe hoger je kan klimmen.
Wij hebben al van diep moeten klimmen en zullen dat nog vaak doen moeten, om weer pieken te bereiken. We hebben bagage afgeworpen om vooruit te kunnen gaan. Ook dat zullen we blijven doen. We gaan door processen heen die nooit zonder dit in gang waren gezet. Het is mooi, dat brede panorama, het is eng, want er zo veel meer te zien. Hoe gaan we daarmee om? Soms focussen we ons op de klim, de volgende stap op ons pad. Soms rusten we uit en genieten van het panorama. Soms gooien we eruit wat ons in de weg staat. Soms werken we hard, soms kuieren we wat aan. Belangrijkste is dat we ook genieten van het harde werk. Er is altijd werk te doen, maar altijd genoeg om van te genieten.
Kanker maakt boos. Kanker vraagt om beweging.