Het zal niemand ontgaan zijn: de Sint is weer in het land. De intocht is geweest: kinderfeest nr 2. Tja en weer anders zo zonder jou, Mirthe. We komen tot de conclusie dat Lars minder pepernoten gekregen heeft dan andere jaren. Jij was ook wel een mooie trekpleister, een mooi meisje dat graag wat extra's toegestopt mocht worden. Maar ja, vorig jaar stond je er ook wel heel vrolijk bij, midden op straat, mama maar heen en weer laten lopen, met jou aan beide handen. Zag je weer een Zwarte Piet met pepernoten dan zorgde je wel dat die jou wat gaf. Meis, meis, het is misschien helemaal niet zo, maar Lars is te groot om schattig te zijn, lage aaibaarheidsfactor en die had jij voor 10.
De optocht was leuk, ook dit jaar weer. Het weer zat niet mee, het regende en waaide. Maar wat geeft het, je broer is blij dat de Sint er weer is. En weet wie we ook zagen? Dora, natuurlijk. Een mooie Dora ook dit jaar, ze leek wel op de Dora die hier bij jou op visite kwam. En weet je? zo stom, vorig jaar was Dora voorbij voor we haar goed en wel hadden gezien. Dit jaar bleef we de wagen van Dora recht voor ons staan. En wat had ik je toen graag even bij me gehad. Dan had je Dora misschien wel weer een high five gegeven. Daar hadden we dan zeker voor gezorgd!
Nou ja, het is niet zo. Vanaf je sterretje heb je vast mee gekeken en toch wel genoten van de optocht. Ik heb het wel gedaan, dubbel voor jou.
We hebben onze schoenen weer gezet. En ook dat is leeg zonder jou erbij, je had je Pietenmuts vast op willen zetten. Zoals je dat van de zomer al deed, tijdens een verkleed partijtje met papa.
Straal Mirthe: Straal!
Welkom op het blog van Mirthe. Het blog waarmee we zijn begonnen om onze naasten te infomeren over het wel en wee rondom Mirthe, toen ze ziek was. Een hersentumor, medulloblastoom, met uitzaaiingen en tumorcellen in het hersenvocht. De behandeling leek aan te slaan, Mirthe was klaar en de MRI liet geen kanker meer zien. De toekomst die weer voor ons open lag, bleek van korte duur. De kanker was terug (of nooit helemaal weg geweest), een tweede behandeling startte, maar bleek niet op te kunnen tegen de onverwachte wending die het kreeg: uitzaaiingen in de botten. 11 dagen na het staken van de behandeling, vertrok Mirthe naar de sterren op 29 september 2014.
Het blog wordt nog bijgehouden, minder frequent, maar om te laten zien hoe Mirthe mij nog steeds inspireert. Na haar overlijden ben ik mij gaan inzetten als ervaringsdeskundige ouder om de zorg voor kinderen met kanker te verbeteren. Nog altijd is er ruimte voor verbetering, al worden er veel nieuwe ontwikkelingen doorgevoerd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten