Rouwe randen van verdriet
Ze zijn gekarteld
Ze zijn ongelijk
Waar ze het scherpst zijn, zie je niet
Rauwe randen van verdriet
Ze zijn onzichtbaar
Ze zijn tekenend
De oorzaak zie je niet
Rauwe randen van verdriet
Ze snijden, ze zijn scherp
Ze verwonden
Voor altijd verbonden
Rauwe randen van verdriet
Ze maken littekens
In de ziel
Ze laten zien dat ik van je hield
Rauwe randen van verdriet
Worden overstemd
Liefde heeft ons voor altijd verbonden
Met onze harten, met onze ziel
Rauwe randen van verdriet
Ze worden zachter
Op een dag
Iets botter, iets minder scherp
Maar nu nog niet
Rouwe randen zijn rauwe randen
Straal Mirthe: Straal!
Welkom op het blog van Mirthe. Het blog waarmee we zijn begonnen om onze naasten te infomeren over het wel en wee rondom Mirthe, toen ze ziek was. Een hersentumor, medulloblastoom, met uitzaaiingen en tumorcellen in het hersenvocht. De behandeling leek aan te slaan, Mirthe was klaar en de MRI liet geen kanker meer zien. De toekomst die weer voor ons open lag, bleek van korte duur. De kanker was terug (of nooit helemaal weg geweest), een tweede behandeling startte, maar bleek niet op te kunnen tegen de onverwachte wending die het kreeg: uitzaaiingen in de botten. 11 dagen na het staken van de behandeling, vertrok Mirthe naar de sterren op 29 september 2014.
Het blog wordt nog bijgehouden, minder frequent, maar om te laten zien hoe Mirthe mij nog steeds inspireert. Na haar overlijden ben ik mij gaan inzetten als ervaringsdeskundige ouder om de zorg voor kinderen met kanker te verbeteren. Nog altijd is er ruimte voor verbetering, al worden er veel nieuwe ontwikkelingen doorgevoerd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten