Kracht naar kruis of kruis naar kracht?

Hoe zit dat eigenlijk? Ik heb wel gemerkt dat ik krachten heb waarvan ik alleen maar kon hopen dat ik ze had als ik ze nodig zou hebben. Krachten ontwaken als je ze nodig hebt. Krachten groeien als je er aan spraak op maakt, dat weet iedereen, toch? In elk geval van spierkracht is dat wel bekend, lijkt mij. Voor andere krachten geldt dit ook. De kracht van positiviteit is daar een voorbeeld van en veerkracht. Alleen als je tegenslag hebt, kan je leren veerkrachtig te zijn. Door tegenspoed, verdriet kan je leren positief te zijn, de mooie dingen schijnen mooier door het donkere dat je mee maakt. Makkelijk niet, nog steeds niet. Soms zeul ik me het apenzuur met dat kruis op mijn rug. Soms heb ik juist het gevoel gedragen te worden, alsof ik vleugels heb gekregen.  En vliegen is mooi, kan ik je zeggen, het brengt je naar hoogtes en perspectieven die je anders niet ziet. Het maakt het reizen zo veel makkelijker. De vlucht was weer heel mooi, indrukwekkend en nu is het fijn weer even met beide voeten op de grond te staan. Tot de vleugels weer worden aangereikt.