Dat was dat, weer een verjaardag gehad. Niet echt gevierd, maar toch goed om gedacht. We waren allang blij dat we de 5 dagen ziekenhuis erop hadden zitten en dan een paar daagjes rust, betekent wederom dat de omvang van dit traject begint door te dringen. Bovendien is de rust ook weer niet echt rust, want er blijft genoeg te doen en het blijft de klok in de gaten houden, voor de volgende medicijngift. Nu gaat het al redelijk vanzelfsprekend, het is nog maar een weekje. De eerste medicijnkaart is bijna vol. Zouden we een volle kaart ergens kunnen inleveren voor een leuk cadeautje? En eventueel kunnen door sparen, hoe meer kaarten hoe leuker het cadeau.
Nou ja, er is maar 1 cadeau dat ik leuk genoeg vind...
Mirthe heeft het ondertussen gewoon druk met haar dingen. Elke dag bij Ruben kijken en eten geven. Puzzelen, mee helpen, lopen, neuzen afpakken en weggooien en iedereen om haar vingertje winden die in haar buurt kwam. Dan komt het goed uit, dat er zo nu en dan visite is, die zich door haar laten versieren :)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten