10 jaar SML-kaarsenatelier

 Deze maand hebben we een mijlpaal bereikt, Mirthe. SML bestaat 10 jaar! Een mijlpaal om echt even bij stil te staan. 

Dat hebben we gedaan. Want 10 jaar, pfoeh, dat is niet zomaar en niet vanzelf gegaan. Het was een hele reis, verweven met rouw en met liefde. De liefde is nog altijd groeiend. Elke dag meer, Mirthe. Dat je niet groter en ouder bent geworden de afgelopen 10 jaar, wil nog niet zeggen dat de liefde dat ook niet zou doen. De liefde is iets ongrijpbaars, ingewikkeld en puur. Het is alles behalve zwart-wit. Het is kleurrijk en dynamisch. Soms voelt die licht en vloeibaar, soms zwaar en hard. Bovenal heb ik ervaren dat de liefde alles overstijgbaar is. Over mijn pijn heen, over jouw dood heen, ontastbaar en toch duidelijk aanwezig. 

Die liefde is de drijvende kracht geweest om door te gaan op de ingeslagen weg: SML laten groeien en stralen. Jouw kleurrijke, stralende wezen, zit in elke kaars die we maken. Daarmee wordt jouw licht nog altijd verspreid. Iets waar ik enorm trots op en waar ik veel troost uit kan halen. 

De reis van SML heb ik deze maand beschreven. 10 dagen lang 1 jaar van de reis.  Beknopt, tenminste, als je de stukjes per dag leest. Ik ga alle stukjes hieronder delen. Dan is het iets minder beknopt, maar wellicht nog steeds leuk om te zien hoe die reis er in vogelvlucht uit heeft gezien. De eerste 10 jaar (voor de leesbaarheid, de jaren lopen van juni tot juni):

10 jaar SML 1/10

Het is een hele reis geweest, de afgelopen 10 jaar. En om die reis te beschrijven, ga ik 10 dagen lang, een jaar van die reis beschrijven. Met de ups en downs, wat zat mee en wat waren de obstakels. Vandaag het eerste jaar 💖

De keuze om een bedrijf op te richten, was niet vanzelfsprekend. In 2014 was mijn dochtertje Mirthe (4) overleden aan de gevolgen van kinderkanker. Tijdens haar behandeling waren we als gezin in de bijstand terecht gekomen. Om daar uit te komen, zou het vrij eenvoudig zijn: werk vinden. Ik kwam uit de zorg, dus dat zou geen probleem hoeven zijn. 

Ik kon het alleen (nog) niet. Ik was kapot van verdriet, en had nauwelijks energie om de normale dagelijkse gezinszorgen aan te kunnen. Thuis was mijn cocon, en thuis kon ik in die cocon wel mooie kaarsen maken. Aan de keukentafel, op mijn eigen tijd, met werkmateriaal dat hoofdzakelijk uit restmateriaal bestond: Kaarsresten, lege ranjablikken, oude pannetjes en een paar malletjes.

Alle kaarsen maakte ik dus van Kaarsresten, vrienden en familie hielpen enorm met inzamelen en zodoende kon ik een kleine voorraad maken. Af en toe verkocht ik wat, via Facebook of via vrienden. Er werd dus geld verdiend, niet veel, maar er stonden ook markten op de agenda. En om niet in de problemen te komen met de sociale dienst, besloot ik een gesprek aan te gaan met een jobcoach. Ik werd doorverwezen naar het ondernemershuis in Assen: de Drentse zaak. Daar kon ik begeleid worden als startende ondernemer, vanuit de bijstand. Toevallig vond dit allemaal plaats in de aanloop naar de eerste verjaardag van Mirthe, na haar overlijden. Een hele mooie samenloop van omstandigheden, want zo kon ik met de inschrijving bij de KVK echt het bedrijf aan haar cadeau doen 💖

SuperMirthe’s Lichtpuntjes, oftewel SML-kaarsenatelier, werd geboren. 

Het was een hele grote stap! En het voelde alsof ik daarmee al heel wat had bereikt… maar natuurlijk was dit nog maar een eerste stap, van de velen die zouden volgen. 

Het eerste jaar als ondernemer, zou nog heel veel turbulentie met zich mee brengen. De eerste markten die zomer, vielen enorm tegen. Op social media werd ik zo toegejuicht door bekenden en telkens meer ook onbekenden, dat ik had gehoopt dat de kaarsen ook zo enthousiast verkocht zouden worden op de markten. 

Het was een flinke reality check. Kaarsen in de zomer verkopen, is niet gemakkelijk, ook al is dat in de eigen woonplaats. Wel sprak ik veel bekenden, ik kwam uit mijn zelf gecreëerde rouw-cocon. Een beetje dan. Want mijn energie was nog laag. Van een dag markt had ik twee dagen nodig om bij te komen. 

Wel startte ik na de zomer met de ondernemers cursus bij De Drentse Zaak. Kennismaken met alle facetten van het ondernemerschap, belastingen, verzekering, boekhouden, marketing etc. Het was me niet geheel vreemd, ik was ondernemer geweest toen Mirthe ziek werd. Toen mijn werk niet te combineren bleek met de intensieve behandeling van Mirthe, belanden we in de bijstand. Dus nieuw was het niet. Wel was het veel, heel veel. Zeker toen ik besefte hoeveel kaarsen er gemaakt moesten worden om ook echt in ons onderhoud te voorzien. Weer een realitycheck. Kon ik door gaan? Wilde ik dit echt? Ik wilde Mirthe eren, niets liever, en dus was het antwoord ‘ja’ op deze vragen. 

De keukentafel bleef het atelier. Ook toen mijn gezin verder uit elkaar viel en ik als alleenstaande moeder verder zou gaan. Het huis moest verkocht worden. Niets leek meer zeker te zijn. Behalve de liefde, de liefde voor mijn kinderen. Hoewel het kaarsenatelier vernoemd is naar Mirthe, is het altijd minstens zo belangrijk voor mij geweest om voor mijn zoon door te gaan. Hem te laten zien dat het leven nog steeds de moeite waard is, na alles dat er in zijn vroege leven is gebeurd. Een doel, dat mij in de jaren die volgen, voor ogen is gebleven. En wat er ook gebeurde in dat eerste jaar: ik maakte kaarsen. Meditatief, rustgevend, met elke keer weer een eindresultaat dat stralend was. Ik schafte mijn eerste smeltketel aan en breidde de collectie mallen uit. Hoe het verder zou gaan, wist ik niet. Alleen ‘dat ik kaarsen wilde blijven maken, zolang ik kaarsresten kreeg’. Met deze mantra sloot ik het eerste jaar af als ondernemer, met de opdracht aan de makelaar om het huis te verkopen 💖

SML 10 jaar 2/10

Het is een bijzonder enerverende reis geweest, de eerste 10 jaar van SML. Om deze reis te delen, plaats ik 10 dagen lang een beschrijving van een jaar van deze reis. Vandaag het tweede jaar, beginner in juni 2016. 

Het zou een roerig jaar worden. Het tweede jaar begon op losse schroeven. Het huis werd in de verkoop gezet en was al voor de zon onder was verkocht. De makelaar had het wel verwacht. Voor mij was het een opluchting, de financiële hoge lasten zouden voorbij zijn. Anderszijds was het een huis met vele dierbare herinneringen. De verkoop onderstreepte een einde van een tijd waar ik nooit een einde aan had willen laten komen… 

De zoektocht naar een woning ging meteen volop van start. Sociale huur was geen optie, ik stond net een een half jaar ingeschreven en Assen kent geen urgentie. Facebook bleek echter een uitkomst, via een oproep kwam ik in contact met een moeder van het schoolplein die wel een huis ‘over’ had. Ik en mijn zoon hadden een dak boven het hoofd 🎉

Er werd verhuisd, in 6 weken tijd van verkoop tot oplevering. De smeltketel kreeg snel een plekje en alsof er niets was gebeurt, werden er al weer nieuwe kaarsen gemaakt. 

Ondertussen werd er ook hard gewerkt aan mijn ondernemersvaardigheden, bij De Drentse Zaak. Nieuwe coach, nieuwe kansen en nieuwe inzichten. Ik deed mijn best, zo hard mijn best, en soms leek het vruchten af te werpen. Zoals de kans om op de kerstmarkt van Assen te kunnen staan. Drie dagen lang, kreeg ik een chalet tot mijn beschikking. De lokale kranten wilden er graag over schrijven nadat ik op advies van kon coach een persbericht had gestuurd. Oh, wat was dat spannend, maar wat waren de reacties hartverwarmend! En sommige reacties zijn me bijgebleven, zoals de vader en zijn zoon, die doelgericht naar mijn chalet kwamen lopen. Ze zagen niet vrolijk uit, wel resoluut: ze moesten kaarsen van mij kopen. Daar schuilde overduidelijk een gemis achter, een gemis dat in een kaarsje uitgedrukt zou worden. 

Deze kerstmarkt was een heuze opsteker. En gaf een mooi eindresultaat op de balans. Iets waar De Drentse Zaak wel blij van werd. 

De kunst was alleen om het hele jaar door een goede verkoop te hebben. En daar zat wel een knelpunt. December is de kaarsenmaand, zowel voor cadeautjes, de kerst en relatiegeschenken. Hoe kon ik zorgen dat ik het hele jaar door kon verdienen met kaarsen maken? Mijn coach wist wel een manier: begeleiden van mensen als ik, bijstandsgerechtigden, naar werk. 

Een gesprek volgde met Werkplein. Voorwaarde voor begeleiding geven, was een bedrijfsruimte. Zo gezegd, zo gedaan, aan de pottenbakkersstraat was de perfecte ruimte. Er werd weer een contract getekend met de makelaar. Er werd weer verhuisd, dit keer alleen de kaarsen 😅

De eerste aanmeldingen kwamen binnen voor kandidaten. Ik moest gaan leren delegeren, oei oei oei. Samen werken, afspraken maken, nakomen, werk plannen, er kwamen hele nieuwe facetten bij kijken. Mijn eigen energie werd hiermee weer op de proef gesteld. 2,5 jaar na Mirthe’s overlijden, scheiding, verhuizen én een bedrijf opzetten, achteraf niet gek, dat mijn energie op een laag peil was 😏

Toch zette ik stappen en toch ontwikkelde er zich een ritme op de werkvloer van mijn bedrijf. Er werden kaarsen verkocht, ook in het voorjaar, op markten, via social media, de eigen webwinkel en ook via de vrienden en familiekring. Het was tijd voor een feestje 🎉 het derde jaar zouden we inluiden met de opening van de eerste bedrijfsruimte van SML 💖

Ik had geen bedrijfsplan, geen idee hoe ik van de huidige situatie naar een gezond bedrijf kon doorgroeien. En uiteraard werd daar wel op gecoacht. In drie jaar tijd moest er een gezond bedrijf staan, moest ik mijn gezin kunnen onderhouden van mijn bedrijfsinkomen. Dat knaagde voortdurend, want dat leek haast onmogelijk. Zelfs financiering van de begeleidingstrajecten was een illusie gebleken. Dus hoe zou ik daar ooit komen? Ik wist het niet. Ik wist alleen dat ik ‘door kon gaan, zolang ik Kaarsresten kreeg.’ En elke keer dat ze op waren, herhaalde ik die mantra weer. Nooit heb ik zonder gezeten, alsof Mirthe me elke keer hoorde en elke keer weer ergens een partijtje tevoorschijn toverde. Elke keer is het alsof ik haar dan hoor juichen ‘ja mama, doorgaan!’, terwijl ze een vreugde dansje maakt 💖

10 jaar SML 3/10

Het is een bijzondere reis geweest, van keukentafel tot atelier en winkel in Bourtange. Een gouden plek waarvandaan de kaarsen de hele wereld over vliegen 💖

We gaan naar 1 juni 2017, de opening van de eerste bedrijfsruimte die ik voor SML huur. Een loods van 45 m2, die ik helemaal naar eigen zin heb ingericht. Met stellingen die ik van de beheerder kosteloos mag overnemen. De keukentafel is mee verhuisd als werktafel. Bij de kringloop heb ik tafels gescoord die bij mijn voormalige werkgever vandaan blijken te komen, De Trans. 

Op 1 juni, is dus de opening, en tevens het 2 jarig bestaand van SML. Ik voel me al een heel serieuze ondernemer. Het is allemaal ‘net echt’. 

Het jaar heeft heel wat mooie ervaringen in petto. De koning komt naar Assen en die gelegenheid grijp ik graag aan om te proberen een kaars te overhandigen. Het lukt niet, helaas, maar een paar jaar later zal het wel lukken bij zijn vrouw 😄

Ook zal ik voor eerst samen met Colinda op de markt staan. De kerstmarkt van Wezup, drie dagen lang. Te intensief om alleen te doen en niet iets waar ik zelf het initiatief voor zou hebben genomen. Het is SBS6 die deze locatie heeft gekozen en de kosten voor hun rekening neemt. Ze willen namelijk SML in de rv serie ‘zo viert Nederland kerst’ hebben. Geweldige PR, waar ik uiteraard met liefde aan mee werk. 

Na de kerst drukte is het altijd weer de balans opmaken. Wat gaan we in het nieuwe jaar anders doen, of juist voortzetten wat een succes bleek te zijn. 

De PR kan natuurlijk altijd doorgaan. Onze eigen PR, oftewel marketing. We proberen wat uit met stylen en kleuren. Kaarsen hebben we in overvloed, Kaarsresten blijven binnen stromen, hoe gaan we ze wijdverspreiden, het is een vraag die me voortdurend bezig houdt. 

Het team van SML groeit ondertussen , naar 4 a 5 medewerkers die voornamelijk via Werkplein worden aangemeld. Met verschillende successen, zoals doorstroom naar opleiding of werk. Zou dit dan toch een goede aanvulling kunnen zijn? Ook een vraag waar ik veel mee bezig ben. Mede omdat mijn coach mogelijkheden ziet . 

En voor ik het weet bestaat SML 3 jaar 💖

10 jaar SML 4/10

Het is een bijzondere reis geweest. Van keukentafel, naar kleine bedrijfsruimten. Van 1 locatie naar 2 locaties en weer terug naar 1. Van alles alleen, naar een groot team terug naar een klein team. 

10 dagen lang, pak ik de highlights van elk jaar SML. Het is geen moment saai en ook geen moment vanzelfsprekend geweest 💖

1 juni 2018, 3 jaar SML. 

We houden een open dag, het is prachtig mooi weer en waar mogelijk proberen we aan de weg te timmeren. Want mensen weten ons niet vanzelf te vinden, in een loods op het bedrijventerrein. Dus open dagen zijn een goede manier om PR te maken. Elk seizoen een keer. 

Ook worden er foto’s gemaakt voor de website. Alles dat we maken, wil ik op de website. Elke vorm en elke kleur. Dat zoveel data de website vertraagd, leer ik (jaren) later pas en passen we dan ook weer aan 😅

Het jaar vult zich met veel twijfels, veel nadenken, veel dezelfde coachvragen: waar liggen de kansen, hoe maak je gebruik van de gunfactor, hoever buiten je comfortzone durf je te gaan? 

Die comfortzone is al lang en breed over de kop gegaan. Ik als ondernemer en dan ook nog mijn eigen gemaakte producten verkopen als een cadeautje, immers, klanten willen graag cadeautjes. Wie mij kent, weet dat hierin heel véél comfortzones doorkruist worden🙈 

Maar goed, de keuze om uit Mirthe’s naam kaarsen te maken, is nog altijd eentje die ik vol liefde uitvoer. Ook al rekt het míjn comfortzone op. En dus schouders eronder, en kansen creëren. 

Die kansen liggen bij wederverkopers. Daar focussen we ons op, als team. Van Westerbork, Ootmarsum, Diever, en natuurlijk in Assen zelf, het aantal wederverkopers groeit 🎉

De Drentse zaak ziet nog altijd potentie in het sociaal ondernemen. Er komt een nieuw plan: instroom in groepen, trajecten van 3-6 maanden. En dus starten we vanaf januari 2019 met groepen. 

Het is veel, dat op mijn schouders rust. Ik heb behoefte aan collega’s om mee te sparren, andere ondernemers die ook nog klein zijn, die door samen te werken, elkaars podium vergroten. Ik vind een  mede- ondernemer die er hetzelfde instaat. We blijken niet de enige te zijn, die behoefte heeft aan een samenwerkingsverband. 

Nog voor SML 4 jaar bestaat, zijn de plannen voor de coöperatie serieus en strandt het plan van de Drentse zaak om het sociaal ondernemer als verdienmodel van SML te laten slagen. 

Het ondernemen en de manier waarop ik wil ondernemen, is een ware zoektocht. Ik wil van waarde zijn, ik wil SML laten slagen, ik wil het goede doen. Maar soms voelt het alsof ik mij door stroop beweeg. Alsof wat ik wil niet van de grond wil komen, omdat ik luister naar de adviezen van anderen. 

Op één van de netwerkbijeenkomsten die ik bezoek, spreek ik een ondernemer die glashard zegt ‘in kaarsen zit geen geld, stop er maar meteen mee.’ Dát is dus een advies dat ik direct in de wind sla. Een paar jaar later zal hij mij in Bourtange bezoeken en nog een aantal jaar later krijgen zijn medewerkers allemaal een SML kaars in het kerstpakket. 

Het is niet makkelijk. Ik maak nog altijd gebruik van de bijstand, ik heb geen ruimte om te investeren. Alles dat ik verdien stop ik terug in het bedrijf. Waar zit het kantelpunt? 

Maar ja, ‘zolang ik Kaarsresten krijg, ga ik door.’ Geldt nog altijd.

10 jaar SML 5/10

Het is een enerverende reis geweest, van één rekje met kaarsen, tot een hele winkel vol. Van delen met familie en vrienden, tot verspreiden over de hele wereld. Duizenden kaarsen verder en nog altijd maak ik ze met alle liefde van de wereld 🥰

1 juni 2019

SML bestaat 4 jaar, we tikken het nieuwe jaar weer in met een open dag. Elk jaar is het toch ook een feestje, elk jaar leer ik bij als ondernemer, als kaarsenmaker en als mens. Nog ben ik er niet zoals ik wel had gedacht. Dat besef ik mij goed. De markten heb ik weer volop opgepakt, zichtbaar zijn en je verhaal vertellen is als ondernemer essentieel. Gelukkig hoef ik de markten niet alleen te doen. Samen met mede initiatiefnemer voor de coöperatie, Eelste, leggen we heel wat markten af. Zichtbaar zijn, voor SML en voor de coöperatie, tevens uitdragen waarom we die coöperatie zo belangrijk vinden: elkaar versterken. 

Ik geloof er heilig in, samen ben je meer dan ieder alleen. Naast SML gaat er dus ook veel energie in het vormgeven van de coöperatie. 

Na de zomer maken we het officieel, de coöperatie wordt opgericht. Met een handje vol leden, vindt de opening plaats🎉 

De plannen worden verder ontwikkeld, afspraken gemaakt en naar de toekomst gekeken. Ondertussen ligt voor mij de druk hoog op SML, de eindperiode van de bijstand (BBZ, voor ondernemers mag maximaal 3 jaar duren) zit erop. Vanaf maart 2020 zal ik financieel onafhankelijk moeten zijn. Na de kerst zal ik nog wel een paar maanden kunnen overbruggen, maar een heel jaar… Ik zie het zelf somber in. Misschien moet ik er naast gaan werken, om dan voor de kerst te kunnen knallen. Ik oriënteer me op verschillende mogelijkheden. De coöperatie springt bij, als het moet, dan kunnen zij de morele steun voor de werkvloer zijn. Terwijl ik in loondienst ga. Er zelfs een optie om door een zorgbedrijf overgenomen te worden. Er ligt een aanbod. 

Ik realiseer me dat de mantra die ik al jaren roep ‘zolang ik Kaarsresten krijg, ga ik door’ omgezet moet worden naar iets effectievers. Immers als ik niet genoeg verdien dan moet ik uiteindelijk stoppen. Dus ik besluit mijn mantra aan te passen: ‘zolang ik kaarsen verkoop, kan ik doorgaan.’ Ik vraag Mirthe goed te luisteren en haar magie uit te strooien. 

Het ontdenkbare gebeurt. De wereld gaat op slot in maart 2020. Gelukkig kan ik zelf wel doorwerken en met afspraken met de paar medewerkers die het aandurven, heb ik ook nog af en toe gezelschap. Ik haal flink de bezem door het atelier, lekker opruimen en alles weer op orde. 

Dan volgt er nog een aanbod, een andere werkruimte. Groter en goedkoper, maar wel buiten assen, in Bovensmilde. Ik wik en weeg en besluit ervoor te gaan. Geen idee wat de toekomst brengt. Het zorgbedrijf snapt er niks van, de onderhandeling stopt. Ik ben opgelucht, al is er ook veel onzekerheid. De verkoop neemt toe, juist door de pandemie willen organisaties hun vrijwilligers een hart onder de riem steken. En gelukkig weten ze SML te vinden. Eind april start de verhuizing, half mei ben ik over. De avond voor ik de sleutels inlever van de Pottenbakkerstraat, krijg ik een tip. Een gouden tip: weet je dat de kaarsenmaker van Bourtange een opvolger zoekt?

Dat is dé droomplek, dat is een kans die ik niet aan mezelf voorbij kan laten gaan. Maar het kan niet. Niet nu ik net verhuisd ben. Niet voor mijn team. Twee locaties kan al helemaal niet. Een hoop kan niet, besluit ik. Wel kan ik informatie inwinnen. En zo gebeurt het, dat ik een balletje opgooi in Bourtange. 

Ondertussen staat de opening van de nieuwe locatie in Bovensmilde op de planning voor 1 juni. Dan bestaat SML 5 jaar 🎉 en oh wat is er veel gebeurt in die 5 jaar! 💖

10 jaar SML 6/10

Het is een reis vol lichtpuntjes geweest. Van 2015 naar nu. Van 8 kaarsjes dompelen op een dag, naar duizend in een week. Van keukentafel tot atelier van 100+ vierkante meter. Ik voel me (ver)rijk(d) door alle ups en downs 🥰

1 juni 2020

De eerste lockdown is aan het wegebben. We mogen weer bij elkaar komen. Er is net verhuisd naar Bovensmilde en er is net een gouden tip gegeven over Bourtange. De opening van de lokatie in Bovensmilde is volop gaande. Op de achtergrond sluimert de kaarsenmakerij in Bourtange. Colinda heeft al gemeld dat ze míjn winkelmanager wordt als ik voor Bourtange ga. We hebben er hartelijk om gelachen 😂stel je voor zeg, dat dat zou lukken 🤞 

De kaarsenmaker liet me weten al wel in gesprek te zijn met andere gegadigden, eentje is zelfs al aan het bestuur van Bourtange voorgesteld. Het lijkt dus een vlieger die voor mij niet opgaat. Toch is er wel een mogelijkheid om nog met de kaarsenmaakster in gesprek te gaan. Samen met Colinda ga ik naar Bourtange. Een paar jaar terug was ik er nog met mijn zoon Lars geweest. Ik had vol ontzag de winkel rond gekeken. Het had er vol kaarsen gestaan. Ik hoorde de kaarsenmaakster zeggen dat alle kaarsen door hun gemaakt werden. ‘Wauw,’ had ik gedacht, ‘hoe dan?’ 

De winkel was vol geweest met mensen. Er werden kaarsen gemaakt bij de dompelketels en er werden kaarsen gekocht bij de kassa. Wat wilde ik graag die kaarsenmaakster zijn 😍

En nu, wilde zij het van de hand doen. Ik zag allerlei beren op de weg. Allerlei redenen om toch Nee te zeggen tegen deze kans. De afstand Assen Bourtange was er eentje. Maar ook de corona omstandigheden, was dat een reden om te stoppen? De kosten zouden ook wel torenhoog zijn op zo’n bijzondere plek. Kosten voor overname zouden wel fors zijn. Hoe zou ik dat kunnen financieren?? 

Het gesprek vond plaats op 9 juni, de dag voor Mirthe’s verjaardag. Met een nog enthousiaster gevoel gingen we weer weg. Wat zou dit gaaf zijn, het leek te mooi om waar te zijn 💖 die avond stond ik aan zee, traditie voor de verjaardag van Mirthe. Blote voeten in de zee. Net op het moment dat ik daar stond, keerde het tij. Huh? Het tij.. het tij keerde!! Zou het? Zou Bourtange voor mij in het verschiet liggen? Ik hoopte het zo 🤞

De volgende stap was een gesprek met het bestuur van de vesting. Ook daar vertrokken we weer vol enthousiasme. Of we al onze plannen op papier wilden zetten, dan kon het bestuur zich buigen over onze overname. Daar kregen we snel een volmondig ja op. De financiering was ook al rond 🎉

In juli werden we ingewerkt, van de kassa, de workshops, tot het dompelen met de carrousel, Duits spreken en allerlei tips m.b.t. de evenementen, de ferienpas en nog zoveel meer. Het was overweldigend. Ik zou zo ineens niet alleen kaarsenmaker zijn, ik zou winkelier zijn. Als kind vond ik het geweldig om winkeltje te spelen, nu was het echt zo! 

In 10 weken tijd was de overname een feit, van gesprek tot sleuteloverdracht. De laatste naweeën van de zomer pakten we nog mee. We rolden in oktober weer de maatregelen in, met als toppunt de lockdown vanaf december, de Duitse klanten die normaal de vesting volop bezoeken, bleven weg. Ik wist niet wat ik miste, dus dat scheelde enorm in de pijn. Wel bleef het stil in de vesting en dus ook in de winkel. 

In Bovensmilde bleven we doorwerken. Enorme bestellingen wisten de klanten te vinden. Daar kon ik de balans wederom opmaken, zolang we in Bourtange nog niks mochten doen. 

In het nieuwe jaar mochten we daar weer open, vanaf maart mondjesmaat. Net op tijd om weer een beetje inkomsten te genereren. Om vervolgens zodra de zon ons allen meer warmte gaf, weer op volle kracht te draaien. In mei werd de vesting vereerd met een bezoek van Máxima. Een gelegenheid die we goed wisten te benutten door haar een cadeautje te geven. Bourtange biedt echt verrassende kansen 🥰

10 jaar SML 7/10 

Het zijn bewogen jaren geweest. De ondernemers reis van de afgelopen 10 jaar, beschrijf ik in 10 verhalen in 10 dagen tijd. Vandaag gaan we naar 2021/2022, SML bestaat 5 jaar en het eerste jaar als winkelier in Bourtange zit erop. 

1 juni 2021

6 jaar, dat verdient wel een feestje. Want het eerste jaar hebben we ‘overleefd’. Het is een spannend jaar geweest. Vooral op financieel gebied is het hangen en wurgen geweest, aangezien de coronamaatregelen ervoor zorgden dat wij in onze piektijd, voor de kerst, dicht moesten. 

In 2020 waren alle evenementen in Bourtange sowieso afgelast. Voor 2021 wordt er heel voorzichtig gekeken naar de mogelijkheden. Alles staat en valt met de maatregelen… 

Ondertussen zitten we met SML niet stil. Er gaat alweer verhuisd worden, dit keer van Bovensmilde terug naar Assen. Een groot pand met mogelijkheden voor de coöperatie om zich verder te ontwikkelen. Als hoofdhuurder gaat SML de grote centrale gebruiken. Dat betekent een ruimte die 4x zo groot is als in Bovensmilde. Meer productie ruimte, meer opslag ruimte (= lees groter magazijn) en meer reuring, door de aanwezigheid van de coöperatieleden. Het beloofd een fantastische tijd te worden 😍

In no time is er alweer verhuisd en kan de productie gewoon doorgaan. Zonder dat we er in Bourtange de gevolgen van ervaren. Want in principe worden de kaarsen van Kaarsresten in Assen gemaakt en wordt in Bourtange gewerkt met het nieuwe kaarsvet, waar we de dompelkaarsen van maken. Daarnaast kan in Bourtange altijd een workshop gevolgd worden om zelf kaarsen te maken. Dat is een traditie die onze voorgangers hebben ingezet en die zetten wij uiteraard met liefde voort. 

Een prachtige manier om het ambacht onder de aandacht te houden. 

In het najaar beleven we ons eerste evenement in Bourtange, de herfstmarkt. Het kan en dus doen we een beetje ervaring op, met evenementen. Ook in december mag er gelukkig ervaring opgedaan worden met de kerstmarkt. Niet zoals het normaal gaat, maar met maatregelen. Wat betekend dat de markten om 17 uur moeten stoppen. Het is wat het is. Gelukkig weet ik niet wat ik mis, want in vergelijking met de volle glorie van de normale kerstmarkten is het deze editie een slappe hap. Maar beter iets dan niets, denken we dan maar. 

Het jaar eindigt weer in een lockdown, de piek die we hadden gehoopt is een domper geworden. Al hebben we het wel druk gehad, in Assen gingen er verschillende pallets aan bestellingen de deur uit 🎉

Hoewel het zakelijk dus ook in 2022 weer wat onzeker begint. Is het privé een stuk rooskleuriger wanneer de liefde weer in mijn leven komt. Mark is een blijvertje en een geweldige steun en toeverlaat 😍

Ook doet zich voor Bourtange een buitenkans voor: het programma Binnenstebuiten komt naar het atelier om het kaarsenmaken onder de aandacht te brengen. Het is een hele eer en zelfs na jaren zijn er nog mensen die vragen of die opnames bij ons zijn gemaakt ❤️

Dit ondernemersjaar sluiten we af met veel kansen. Veel ballen om in de lucht te houden. Hoe kan het, vraag ik me af, dat alles dat ik wilde, toch niet voelt alsof ik er blij van wordt? Het is teveel, op mijn schouders ligt teveel, terwijl er financieel nauwelijks genoeg op de balans blijft staan. Wat doe ik niet goed? Ergens weet ik het wel, ik doe teveel, wil iedereen pleasen en vergeet mezelf. 

Het volgende ondernemersjaar start ik met een maand vrij, voor het eerst in jaren gun ik mezelf een maand rust. Mijn zoon is klaar met de examens en dus nemen we het er samen van 💖

10 jaar SML 8/10

De reis als ondernemer is er één vol verrassingen geweest, de afgelopen 10 jaar. Ups en downs, zijn me niet vreemd gebleken. En elke keer weer terug naar de kern: Mirthe laten stralen, haar liefde, haar plezier, haar levenslust! Ze is 4 geworden, en dat vierden we in 2014 volop, alsof het de laatste zou zijn 💖 In de kaarsen, de diversiteit, de kleuren, de vormen, Mirthe zit overal in. En ja, ik weet dat ik die liefde overal in stop. Al 11 jaar missen we haar, het gemis slijt niet, het groeit, zoals ook SML is gegroeid. 

1 juni 2022

SML bestaat 7 jaar. Dit keer vier ik dat met een maand vrij. Pauze van de jaren lange zorgen. Pauze om te weer te voelen waar ikzelf blij van wordt. Ik zal keuzes moeten maken en dat drukt zwaar. Ik kan mijn team toch niet in de steek laten? Het team van SML in Assen, dat werkt aan eigen ontwikkeling, zodat ze kunnen terugkeren op de arbeidsmarkt. Als ik de stekker eruit trek, dan worden die kansen kleiner. En als ik de stekker uit de locatie trek, wat moet er dan met de coöperatie? Ik draai in cirkels waarbij ik het gevoel heb aan het kortste eind te trekken. Iets moet er veranderen, maar hoe? En wat? En wat dan?

De maand pauze begin ik meteen door even helemaal weg te zijn. Met Lars een week naar Kopenhagen, de plek waar we kort voor Mirthe’s overlijden nog met haar zijn geweest. Prachtige herinneringen en Lars wilde graag zien wat hij zich nou eigenlijk herinnerde. Hij was 8 en weet nog vlagen van toen. 

Bij thuiskomst is er zijn examenuitslag: geslaagd! 🎉

Na de maand pauze, weet ik één ding weer heel zeker: SML gaat door 💖 de rest komt op losse schroeven te staan. Niet zozeer doordat ik knopen heb doorgehakt, wel door het bericht dat de huur in Assen door de nieuwe eigenaar wordt opgezegd. En wel per 1 oktober. 

De zomerdrukte in Bourtange gaat ook meteen van start, terwijl we voor Assen alternatieve ruimte proberen te vinden. Dat gaat maar moeizaam, en dus houd ik ondertussen rekening met het scenario dat er geen alternatief zal zijn. Wat ik al aan voorraad kwijt kan, wordt naar Bourtange verhuisd. 

Een tijdelijk alternatief wordt gevonden, de periode tot eind van het jaar hebben we de beschikking over een kleine productie ruimte. Bestellingen kunnen we zo door blijven maken. Wel hak ik nu definitief de knoop door: locatie Assen gaat sluiten per 31 december 2022. Het re-integratie project wordt afgerond. Waardoor ik me vanuit één locatie kan gaan focussen op SML. Enerzijds voelt het eerst nog als falen, door de handdoek in de ring te gooien. Anderzijds voelt het als opluchting nu de grote zorgen rondom de locatie Assen niet meer zullen bestaan. Het team snapt het heel goed, hoewel het jammer is, is het geen verrassende beslissing. 

2023 rollen we in, met een nieuwe focus vanuit Bourtange. De hele productie wordt nu dus daar gedaan, maar dan met een compacter team. Het is ook voor het eerste jaar dat we gewoon open kunnen zijn wanneer wij der willen, aangezien er geen corona maatregelen meer zijn. 

Het is even wennen, maar na een paar weken lijkt het nieuwe ritme alweer heel gewoon. We maken meteen van de mogelijkheden gebruik om de winkel en ons magazijn flink aan te pakken. De winkel krijgt nieuwe kasten, het magazijn wordt verbouwd zodat we er meer ruimte overhouden voor opslag. Beetje bij beetje heb ik het gevoel nu echt zelf de touwtjes in handen te hebben. Totaal anders dan het vorig jaar voelde 😍

10 jaar SML 9/10

De roerige reis als ondernemer lijkt in rustiger vaarwater gekomen te zijn. Minder verantwoordelijkheden, meer focus op de kern waar het allemaal om begon: Mirthe mee nemen in mijn leven. 10 juni 2010 werd zij geboren in een oud voormalig kippenboerderijtje in Assen. 

Vandaag als ik dit post, is het 10 juni. Ze zou 15 jaar zijn geworden. Geen dag gaat er voorbij dat ik niet aan haar denk. Al probeer ik te voorkomen, om een voorstelling te maken van ‘hoe zou het zijn als…’ Niks in mijn leven na haar dood is hetzelfde gebleven, op 1 facet na: ik ben moeder gebleven van 2 prachtige kinderen 🥰

Huis, relatie, werk, alles werd anders. Ook ik veranderde, bewust, mijn instelling ten opzichte van het leven. Ik ben gaan leren voor mezelf te kiezen, te doen waar ik mij goed bij voel, op de manier die bij mij past. Dat is niet altijd de makkelijkste manier. Het is wel mijn manier. 

1 juni 2024 

SML bestaat 9 jaar. Het is gezellig druk in Bourtange, het jaarlijkse evenement De Slag Om Bourtange, vindt plaats. De vesting is gevuld met kampementen van peltons, die vanuit heel Europa naar Bourtange zijn gekomen om de 80 jarige oorlog na te spelen. Het is een prachtig evenement met een unieke sfeer. Ook kenmerkt dit soort evenementen het unieke karakter van ondernemen in Bourtange. Het is genieten met volle teugen. Ik besef me hoe bevoorrecht ik ben dat deze plek mijn onderneming huisvest 💖

Alleen ben ik er dit jaar zelf helemaal niet bij. Samen met Mark rij ik 1100 km om een week in de Alpen door te brengen. Later deze week vindt de Alp d’HuZes plaats en daar doen wij dit jaar aan mee. Voor Mirthe, voor mijn schoonmoeder, voor de oma en opa van mijn kinderen en voor zoveel anderen 💖

Het is bijna 10 jaar geleden dat Mirthe overleed. 10 jaar en dat heeft mijn wereld op de kop gezet. De alp d’Huzes lopen is een mooi eerbetoon. 

Het geeft ook kans om terug te kijken, op de jaren die zijn geweest. Hoeveel ik heb geleerd sinds we de kaarsenmakerij en winkel in Bourtange hebben overgenomen. We weten inmiddels aardig hoe we de productie handig kunnen plannen, zonder dat het botst met de winkel. Hoe we in kunnen spelen op thema’s en de seizoenen. Hoe we workshops het beste kunnen inplannen en dit kunnen combineren met het rooster. Wat praktisch is. Wat de evenementen van ons vragen als team en de voorbereidingen die we ervoor moeten treffen. 

En niet te vergeten, ons Duits is naar ongekende hoogte gestegen (stel je er niet te veel van voor, hoor, in mijn geval is er nog altijd ruimte voor verbetering 😁)

Had mij verteld, dat SML me dit allemaal zou leren, dan was ik 10 jaar geleden gillend gek geworden. En toch, is het fantastisch om mee te maken. Ik heb mezelf opnieuw moeten uitvinden, en ik geloof dat ik een prima versie van mezelf neerzet💖

Dit alles is mede mogelijk gemaakt door de inzet van zoveel lieve mensen, die mij steunden, aanmoedigden, meewerkten op het atelier, mee hielpen klussen, verhuizen, sjouwen. Die allemaal in mij bleven geloven, zelfs als ik de handdoek alweer in de ring wilde gooien. Pff wat heb ik dat vaak willen doen! Maar nog vaker heb ik de schouders eronder kunnen zetten 💖 laten we de wereld een beetje mooier blijven maken en elkaar blijven aanmoedigen om het mooie in het leven te delen ❤️

SML 10 jaar 🎉 10/10

Vandaag het laatste deel van de vogelvlucht van mijn reis als ondernemer 💖 

Het 10 jarig bestaan is goed gevierd in ons team. Een verrassing waarbij ik mega verrast werd, omdat ik alle ‘toevalligheden’ niet aan elkaar had gelinkt 😅 zo was de verrassing echt een Surpriseparty. Met ons team en mijn gezin mochten we genieten van een heerlijke high tea en een hele mooie speech van vriendin en collega Colinda. 

Mooie herinneringen om mee te nemen op de reis die verder gaat. 

Hoe? Wat? Zijn er nieuwe plannen? Dromen? Ontwikkelingen? 

De droom is om verder te gaan met de reis, rustig kabbelend op de manier waarop we nu als team fijn bezig zijn. 

De plannen zijn vooral nog veel mensen te mogen inspireren met het prachtige ambacht van het kaarsen maken. We zijn uniek en dat is iets dat we heel graag voort zetten  💖

Dat zijn de dromen en plannen, maar… als geen ander weet ik dat dromen en plannen aan verandering onderhevig zijn. Beïnvloed door het leven, dat wendingen neemt die we liever anders hadden gezien of waarvan we soms verbaasd zijn over het effect. De wendingen in mijn leven, hebben mij gemaakt tot wie ik vandaag de dag ben. Ik ben trots op deze versie, en ja, dat kan gewoon bestaan naast het gemis van een prachtige dochter die deze week 15 jaar zou zijn geworden. Het is niet de keuze wat er gebeurt in je leven, het is de keuze hoe je omgaat met de gebeurtenissen. Juist doordat Mirthe ziek werd en overleed, ben ik gaan leven met de overtuiging dat je soms dingen doet, die een risico zijn. Maar liever een risico nemen, dan spijt hebben van iets dat ik niet heb durven doen. ‘Is het voor mij bestemd, dan zal het zo zijn.’ 

Zo reis ik verder. Dank aan allen die deze reis hebben meegereisd. Ik hoop dat als je dit leest en je je aangesproken voelt, je zelf ook trots bent op je aandeel. Ik noem geen namen, daar sommigen liever anoniem blijven, maar ook omdat ik niemand zou willen vergeten te noemen. Jullie reisgenoten, tientallen, misschien wel honderden reisgenoten, zijn mij zo dierbaar. Weet dat je voor mij het verschil hebt gemaakt, om door te gaan. En belangrijker nog: het gaf mee het vertrouwen om te mogen zijn, wie ik ben 💖

Wordt vervolgd 🎉💖🥰