Straal Mirthe: Straal!

Welkom op het blog van Mirthe. Het blog waarmee we zijn begonnen om onze naasten te infomeren over het wel en wee rondom Mirthe, toen ze ziek was. Een hersentumor, medulloblastoom, met uitzaaiingen en tumorcellen in het hersenvocht. De behandeling leek aan te slaan, Mirthe was klaar en de MRI liet geen kanker meer zien. De toekomst die weer voor ons open lag, bleek van korte duur. De kanker was terug (of nooit helemaal weg geweest), een tweede behandeling startte, maar bleek niet op te kunnen tegen de onverwachte wending die het kreeg: uitzaaiingen in de botten. 11 dagen na het staken van de behandeling, vertrok Mirthe naar de sterren op 29 september 2014.
Het blog wordt nog bijgehouden, minder frequent, maar om te laten zien hoe Mirthe mij nog steeds inspireert. Na haar overlijden ben ik mij gaan inzetten als ervaringsdeskundige ouder om de zorg voor kinderen met kanker te verbeteren. Nog altijd is er ruimte voor verbetering, al worden er veel nieuwe ontwikkelingen doorgevoerd.

woensdag 19 oktober 2022

8 jaar verder Mirthe

 8 jaar klinkt al zo lang en toch is het als de dag van gister dat we handen in handen over de gang liepen van het UMCG. Of dat ik je op mijn armen tilde zodat je naar boven kon, naar je prinsessenbedje. 

Het is allemaal zo betrekkelijk die tijd. Je bent nog altijd onderdeel van mijn leven, nog altijd verweven in mijn hier en nu. In onze liefde voor elkaar voelen we elkaar. De vlinders die jij stuurt zijn er tallozen geweest inmiddels. De regenbogen idem dito. De 'toevalligheden' zijn niet te tellen. 

En het is zo bijzonder Mirthe, hoe het leven gaat. De afgelopen dagen krijg ik berichtjes van verschillende lieve, fantastische, krachtige vrouwen. Los van elkaar vertellen ze mij dat ze bewondering hebben voor mij, voor onze band en voor hoe jij mee leeft in mijn leven. De ene vanuit Frankrijk, de ander na een ontmoeting in de supermarkt, de ander na terugkomst uit Frankrijk en ze hebben allen één ding gemeen: ze kwamen door jou in mijn leven. Dat kan geen toeval zijn, dat juist zij los van elkaar, hetzelfde moment kiezen om mij zo'n hart mooie boodschap te geven.

Lieve Mirthe, ik houd van je, tot de maan en ver daar voorbij. Het leven gaat door en daar ben ik diep dankbaar voor. Met je broer gaat het ongelooflijk goed. Nieuwe opleiding, nieuwe weg, waar hij zich thuis lijkt te voelen. En dan ook nog een bijbaantje, waardoor hij een werkende man is.  Ik kan niet anders zeggen dan dat ik zo enorm trots op hem ben!

Het bedrijf gaat gelukkig, ondanks alles, ook gestaag verder. De verhuizing heeft er wel ingehakt. Gelukkig een tijdelijk onderkomen voor SML in Assen kunnen vinden, maar oh wat was het verhuizen dit keer pittig. De zoektocht is nog gaande naar 'hoe nu verder.' De huurprijzen zijn flink en ik ben voorzichtig. De tijd zal het leren en ik weet zeker dat jij daarin ook wel een rol spelen zal. Ik kijk uit naar je snode plannetjes, voor je kaarsenmakerij. Alleen het idee al dat jij iets in petto hebt, maakt me vrolijk. Ik laat me verrassen.

En natuurlijk hoef ik je niet te vertellen, dat ik me gelukkig voel met de grootste lieverd die ik me maar kan wensen. Nee, want dat was je laatste actie. We hadden net een onderonsje gehad, over wel of niet verder gaan met daten na verschillende teleurstellingen. En ik besloot te vertellen hoe ik het graag zou willen, ik en mijn liefde. Nog diezelfde avond hadden Mark en ik een match en sindsdien is het allemaal zo anders. Zo veel lichter, mooier, vrolijker, rijker, liefdevoller en zo kan ik nog wel even doorgaan. 

Lieve Mirthe, even tussen jou en mij. Ik droom mijn dromen voluit en ik weet dat jij ze als geen ander kent. Een mooie plek, met groen, met rust, met inspiratie, met creativiteit, met warme mensen, met liefde gecreëerd, je weet wat ik bedoel, wat ik voor me zie, laat het maar gebeuren. Ik ben er klaar voor.

Jij en ik gaan iets bijzonders doen, dat werd me ooit voorspeld toen ik jou op de arm had. En ik kon niet anders dan beamen dat ik meende dat de voorspeller daar gelijk in had. Let's make magic

1 opmerking:

Gerhard Burgers zei

Ik wilde u even schrijven dat uw blog over uw dochter, zoon en de gebeurtenissen van de afgelopen 8 jaar, me diep hebben geraakt. Er spreekt enkel liefde uit de woorden, liefde voor uw kinderen, Uw zoon en uw dochter, die zo bezorgd was om haar broer en ook om u natuurlijk, dat ze zelfs haar broer nog wilde troosten. Ze maakte zich in feite meer zorgen om de achterblijvers dan om zichzelf. Dat is wonderbaarlijk. Ik wil u ook zeggen; zij konden geen lievere moeder hebben... Hartelijke Groet van Gerhard Burgers, Vechtdal, Overijssel.