Straal Mirthe: Straal!

Welkom op het blog van Mirthe. Het blog waarmee we zijn begonnen om onze naasten te infomeren over het wel en wee rondom Mirthe, toen ze ziek was. Een hersentumor, medulloblastoom, met uitzaaiingen en tumorcellen in het hersenvocht. De behandeling leek aan te slaan, Mirthe was klaar en de MRI liet geen kanker meer zien. De toekomst die weer voor ons open lag, bleek van korte duur. De kanker was terug (of nooit helemaal weg geweest), een tweede behandeling startte, maar bleek niet op te kunnen tegen de onverwachte wending die het kreeg: uitzaaiingen in de botten. 11 dagen na het staken van de behandeling, vertrok Mirthe naar de sterren op 29 september 2014.
Het blog wordt nog bijgehouden, minder frequent, maar om te laten zien hoe Mirthe mij nog steeds inspireert. Na haar overlijden ben ik mij gaan inzetten als ervaringsdeskundige ouder om de zorg voor kinderen met kanker te verbeteren. Nog altijd is er ruimte voor verbetering, al worden er veel nieuwe ontwikkelingen doorgevoerd.

woensdag 5 november 2014

Flarden Roze wolkjes

Flarden van roze wolkjes kleuren regelmatig hier onze dagen. lieve reacties, gebaren van mensen om ons heen of een schijnbaar gewone gebeurtenis, maar voor ons zeer bijzonder. Het zijn de knipoogjes die Mirthe laat zien, haar kattebelletjes. Het laat ons weten dat ze vele harten heeft geraakt, ook zonder dat de mensen haar ooit gekend hebben. Het doet ons goed, te weten dat ze nog zo actief is. Dat zal ze zeker blijven. Op zulke momenten vervult mijn hart zich van trots, van liefde en dankbaarheid dat ik zo'n mooi zieltje heb mogen leren kennen. Haar heb mogen begeleiden en verzorgen op deze wereld. Dat ze mij koos als haar moeder. Ze heeft mij ook zo veel gegeven door haar eigenheid. Door te spiegelen, te stralen en te zijn. Er zijn geen woorden voor om te vatten hoeveel ze me gegeven heeft. De essentie van het leven wordt me zo veel duidelijker. Niet alleen door haar leven, maar ook door haar overtocht.

Deze woorden van Inayat Khan werden met mij gedeeld. Op zulke dagen kan ik dit heel goed bevatten:

Treur niet

Treur niet over de dood van uw geliefde,
roep de reizigster niet terug
die op reis is naar haar bestemming, 
want jij weet niet wat zij zoekt.
Jij bent van de aarde,
zij is nu van de hemel.

Door over de doden te wenen
bedroef je de ziel van haar
die niet tot aarde kan terugkeren,
kun je haar niet anders dan hinderen.

Zij is gelukkig op de plaats waar zij is aangeland.
Het verlangen naar haar toe te gaan helpt haar niet.
Jouw levensdoel houdt
door naar contact met haar te verlangen
je nog op aarde.

Geen schepsel dat ooit geboren is
heeft ooit in werkelijkheid aan een ander behoord;
iedere ziel is de geliefde van God
Heeft God niet lief zoals wij mensen dat niet kunnen?
De dood doet daarom niet anders 
dan de mens met God verenigen,
aan Wie de ziel in Waarheid toebehoort.
Tot Hem keert zij vroeger of later terug.

Waarlijk, achter de sluier van de dood
is een nieuw leven verborgen
dat het begrip van de mensen op aarde te boven gaat.
Indien je de vrijheid van die wereld zou kennen en wist
hoe de bedroefde harten er van hun last worden bevrijd,
indien je wist hoe de zieken er worden genezen
en de wonden worden geheeld,
indien je vrijheid kon begrijpen die de ziel ervaart
naarmate zij zich van dit aardse van begrenzingen verwijdert,
je zou niet meer treuren over hen die zijn heengegaan,
maar bidden voor het geluk en de vrede van deze zielen
op hun verdere reis.

Inayat Khan




1 opmerking:

Geertje zei

Mooie tekst! Kippenvel! Het is waar. Je kinderen zijn je beste leermeesters. Door gewoon te zijn. Ik vind dat je t geweldig doet! Liefs!