De maanden gaan sneller voorbij lijkt het. Alweer een maand verder, de 15de maand voorbij ( en 1 dag...)
Terug kijken op dit jaar is duizelingwekkend, vind ik zelf. In januari belandde ik wel op de bodem van die diepe donkere put. Futloos en uitgeput was ik van de zware decembermaand. En van het besef dat er een heel jaar voor de boeg lag, een heel jaar zonder Mirthe. Dat ik haar gaandeweg weer terug vond, kon ik nog niet weten, durfde ik nog niet op te vertrouwen. Februari was nog niet veel makkelijker, met de eerste verjaardag en de eerste keer weer op vakantie gaan, naar het pittoreske Dordrecht met slecht weer...hielp ook niet echt. Het enige dat me nog een beetje verlichting gaf was het maken van de Lichtpuntjes.
Maart werd iets beter, gaf wat beweging op verschillende fronten. Een grote voorraad kaarsresten, nieuwe mallen gekregen en de vraag van de EO voor Bakkie Troost, de eerste uit deel actie van de Lichtpuntjes in het UMCG werd hartelijk ontvangen. April bracht de lente met zich mee, met meer ontwikkleingen met zich mee wat de Lichtpuntjes betreft. Een logo werd ontworpen, de folder eveneens, de opnames voor Bakkie Troost, gesprekken gevoerd voor het grafmonumentje en tevens nieuwe ideeën voor de toekomst. Maar ook slingerde het mij terug in de tijd, terug naar 2013 toen alles begon in zijn volle hectiek.
Mei gaf de eerste verkoopdata aan, waarop ik zelluf de kraam zou vullen en vertegenwoordigen. Volop aan de slag om goed beslagen ten ijs te komen. Ook werd de kinderherdenking in het UMCG gehouden, intens op alle fronten. Juni maakte een onverwachte draai aan mijn bezigheden. Een logische draai, maar voor mij toch redelijk snel en toch zeer welkom: ik mocht mij inschrijven bij de KvK. Een prachtig en passender verjaardagskado kon ik mij niet bedenken, want ook Mirthe's verjaardag werd gevierd, met o.a. een boom op,het schoolplein en een regenboogtaart thuis.
Juli bracht een ogenschijnlijk onoverbrugbaar lange zomervakantie met zich mee. Die enigszins overzichtelijk werd door de zomermarkten en het maken van de Lichtpuntjes. Met de VOKK werden afspraken gemaakt voor de doelen waar de Lichtpuntjes zich voor inzet. Mijn verjaardag werd voor het eerst sinds jaren weer redelijk gevierd en er werden nieuwe plannen gemaakt.
Augustus bracht een volgende vakantie met zich mee, bij Tante Lenie, die op alle fronten geweldig uit pakte. Het einde van de vakantie kwam ook in zicht, maar niet voor Lars zijn verjaardag vierde. Goed verwent, maar hij baalt nu nog van de regen...
En dan september...die afgrijzelijke maand, waarin vorig jaar zowel hoogte als dieptepunten plaats vonden. Dit jaar niet heel anders, ik stapte ook nu weer in het vliegtuig, nog een vakantie. Daar ver van huis voelde ik mij nog steeds verbonden met Mirthe, een ervaring die me veel kracht geeft. Om dit keer en geslaagde ondernemer te kunnen zijn, deed ik deze maanden mee aan 2 ondernemerscursussen. Blijkt dat ik het ertoch niet zo slecht vanaf breng. Oktober een onrustige maand, met opnieuw los laten.
November gaf een aanloop naar de drukte van december. 2 maanden die hoofdzakelijk zijn opgeslokt door activiteiten rondom de Lichtpuntjes. Zeworden gezien, ze worden gewaardeerd, ze bieden meer dan ik mij ooitvoor mogelijk had kunnen houden. Ze worden breder gedragen dan ik een jaar geleden had kunnen bedenken. Wat ben ik toch trots op mijn meisje, de inspiratie van mijn leven, mijn stralend middelpunt.
Ik voel me bevoorrecht en gedragen met zoveel steun, zoveel lieve mensen om mij heen. Dit sleept mij er doorheen. Mijn dank gaat uit naar een ieder die ik heb mogen ontmoeten, heb leren kennen of anderszins in mijn leven heb mogen verwelkomen.
Mijn blik op de toekomst is rooskleuriger dan en jaar geleden. Mijn vertrouwen gegroeid, dat het leven wel weer dragelijk zal zijn, het verdriet te verteren is en er nog genoeg is om van te genieten. Ik heb het leven weer een klein beetje leren omarmen, een klein beetje meer dan ik ooit heb gedurfd.
Fijne jaarwisseling en op naar n nieuw jaar in verbondenheid met elkaar.
